Mannen van Miljard

Het ging om mannen van tussen de anderhalf en vijf miljard. Dat vertelde een vertegenwoordiger van GlobalChem aan het begin van de vergadering – dat het ging om directeuren van projecten tussen de anderhalf en vijf miljard. Als je projectleider was met een begroting onder de anderhalf miljard mocht je niet meedoen.
    Er zijn plekken in deze wereld waar als je een miljard te besteden hebt, je nog steeds kan hopen op een betere toekomst.

We zaten in een zaaltje op een voormalige Britse luchtmachtbasis – zes vertegenwoordigers van GlobalChem, vier Britse academici, mijn baas en ik. De grijsbruine inrichting stamde nog uit de tijd dat de luchtmacht als taak had het eiland te verdedigen en vliegen een bijzaak was. Toen hadden ze nog geld voor inrichting. Je zat immers meer binnen dan in de lucht.

Een paar jaar geleden was de verzameling bakstenen gebouwen verkocht aan een universiteit en herdoopt tot Management Development Centre. Een fraaie auto met het logo van het Centre had ons van het vliegveld afgehaald. Management Development was een stabielere markt dan oorlog.

Op het projectiescherm het logo van GlobalChem en de tekst: Operating in the International Business Environment. Wij zouden de mannen van anderhalf tot vijf miljard iets gaan leren over Operating in de International Business Environment. Vanuit die veronderstelling betaalde GlobalChem de reis, het verblijf en ons dagtarief.

Van de International Business Environment weet ik nog minder dan van het Middelpunt der Aarde. Van die laatste locatie is tenminste nog de route bekend, ook al laat de bereikbaarheid enigszins te wensen over. Men dient af te dalen in den krater van den Sneffels Yocul, dien de schaduw van den Scartaris treft vóór den eersten Juli.
    Waar men zich dient te vervoegen voor de International Business Environment was mij onbekend.

~Vervolg~