Mannen van Miljard

Eerder: 1.

Reve schreef ooit, meen ik, dat hij bij een stationsloket had gevraagd om een kaartje naar de Wereldmarkt. Hij was op zoek naar een koopje en in de krant stond dat de prijs van koffie was gezakt op de Wereldmarkt. Ik moest nu op zoek naar de International Business Environment. En dan dat deel van de environment waar je vertoeft als je anderhalf tot vijf miljard te besteden hebt, niet het deel waar mijn oom rondhangt die sloffen sigaretten verkoopt aan Duitsers op de Venlose kerstmarkt.

Ik vroeg me af of de andere mensen in het zaaltje er wel eens geweest waren. Mijn baas niet, dat wist ik. Wellicht de vier Britse academici.

De eerste professor was een Schot met instappers en een grote armgebaren. Hij stelde voor om het high level learning event – het woord cursus schoot ernstig tekort voor wat GlobalChem van ons vroeg – te beginnen met een oefening. Even lekker losmaken. Hij had nog wel een oefening liggen waarin mensen samen een opdrachtje moesten uitvoeren en er vervolgens achterkwamen dat mensen uit verschillende culturen anders denken.

Ik probeerde me voor te stellen hoe ver je moest gaan om de Mannen van Miljard tot fysiek geweld te bewegen. Deze oefening leek me op eigen kracht al een eind te komen.

Een andere professor, jong en blond en traag pratend, had een model dat hem zeer bruikbaar leek. Hij liep naar de flipover en tekende drie blokken met daarin steeds een woord: environment, stakeholders, operations.
    Ik wachtte tot hij de onvermijdelijke pijlen in het model zou tekenen. In mijn vak geldt: bij twijfel liever een pijl teveel dan te weinig. Als er een warboel aan pijlen ontstaat is dat des te beter. Dan spreken we van complexiteit en doet het er niet meer toe wat de pijlen precies betekenen. Want het is complex, immers.
    Maar de professor tekende geen pijlen. Hij was voorbij de pijlen. Drie blokjes, drie woorden. Daarmee zouden we de Mannen van Miljard nieuwe dingen gaan leren. Duizelingwekkend zou het zijn – geen bijeenkomst maar een event.

O, zei de derde professor, als we op deze toer gaan heb ik ook nog wel wat modellen liggen.

Ja maar wacht even, zei een van de vertegenwoordigers van GlobalChem. Het is wel belangrijk dat we de leerdoelen in de gaten houden. Hij knikte naar een assistent. Die stond op en deelde een stapeltjes kopieën uit aan iedereen. De academici pakten hun stapeltje en bladerden even in stilte. Er waren achtentwintig leerdoelen voor de Mannen van Miljard. Je kon niet zomaar Operaten in de Global Business Environment.

~Vervolg~