The Life Aquatic

Een van voorrechten van alleen thuis zijn met een baby van zeven maanden is dat je kunt ontbijten met een film. Een paar dagen geleden las ik een portret van Wes Anderson, maker van Rushmore, een film waar ik destijds erg van heb genoten. Twee van zijn latere films waren me ontgaan, misschien omdat ze geflopt waren voordat ze Nederland bereikten. Vanochtend keek ik het erg charmante The Life Aquatic with Steve Zissou. Het verhaal is gesitueerd in een wereld die speelt met de betovering die je als kind kon bevangen bij de documentaires van Jacques Cousteau. Ik herinner me nog de lange zondagmiddagen waarin ik verlangend keek naar een wereld vol schepen, helikopters, duikboten en veelkleurige zeedieren.