Optimalisatievraagstuk

De wereld is een antwoordbaak, sinds de VIHB zwanger is. Mensen leveren zelf bijbehorende vraag.

?Waar jij naar ziekenhuis gaan?? vroeg onze Indiase schoonmaakster.
De VIHB zei dat we bij het Westeinde zaten.
?Waarom jij niet bij Bronovo? Veel beter. Westeinde is niet goed.?
?Wat is er mis met het Westeinde??
?Daar zijn viel te viel buitenlanders.?

Vrouwen leveren ervaringen en meningen, mannen leveren logistiek advies. Hoe je wanneer wat moet doen.
    Ooit dachten mensen dat de filosofie de grote levensvragen zou beantwoorden, maar het blijkt de logistiek te zijn. In ieder geval voor dertigers.

Logistiek is het antwoord op het grote zelfmedelijden. Een baan, een gezin, de matige prestaties van de favoriete voetbalclub. Wat moet ik, wat wil ik. Ik moet nog hinkstapspringen op de maan. En nog wat jatten van een Italiaan.
    Als er zoveel te doen is, wordt efficiëntie een synoniem voor zingeving. Ik zie vrienden opbloeien als ze kunnen vertellen hoe slim ze nu weer iets hebben geregeld.

Ik doe het zelf ook. Alles wordt een optimalisatievraagstuk. Aangeboden informatie wordt gescand en onmiddellijk van een advies of oplossing voorzien. Als de informatie te langzaam doorkomt of er herhaling in zit, dwaal ik af. Ga ik in gedachten andere dingen optimaliseren. Als je een hamer hebt, ziet de hele wereld er uit als een spijker ? dat is een van de nuttigste uitdrukkingen die ik van mijn studie heb overgehouden.

De VIHB was vandaag gedetineerd in het Westeinde. Ze belde op dat de medische staf overwoog om haar op te nemen en morgen de bevalling in te leiden. Het duurde even voor ik die informatie verwerkt had. Daarna begon ik uit te rekenen hoelang het zou duren om twee seizoenen van Friends op de laptop te zetten die meegaat naar het ziekenhuis. Ik heb me voorgenomen de VIHB ongans te amuseren gedurende de weeën. Tijdwinst is alles. Harry Potter deel zes zit ook al in de ziekenhuistas.

Maar het bleek loos alarm. Toen er na drie uur eindelijk een echte dokter aan te pas kwam ? die zijn schaars in het Westeinde, maar ik kan zo snel geen causaal verband leggen met het aantal buitenlanders ? vond deze dat we nog wel even konden wachten.

Daarover moesten we natuurlijk praten, na afloop. De VIHB zag me al afdwalen. De informatie was bekend, de benodigde handelingen bepaald. De optimalisatiemachine maalde verder over iets anders. Ik geloof op de bobbel die in de houten vloer was ontstaan.
De VIHB zei dat er na de geboorte wellicht een poos lang over de bevalling gepraat moest worden.
Ik knikte.
Ze zei dat het er dan niet toe zou doen of we het er al over hadden gehad.
Ik knikte en lachte en zuchtte.
Ze had het uitknopje gevonden.